Egbert en Barbara overwinteren elk jaar in Fortuna bij Murcia. Ze houden het thuisfront op de hoogte van hun reilen en zeilen met wekelijkse brieven, die wij elke zaterdag publiceren. Zo kunt u meegenieten van hun belevenissen, van de grappige en minder grappige dagelijkse voorvallen, Spaanse wetenswaardigheden, kortom alles wat elke overwinteraar tijdens zijn of haar verblijf in Spanje kán meemaken. Daarbij moet dat niet als een kritiek op de levenswijze in Spanje gezien worden maar wel een verslag over hoe het leven anders kan zijn voor de voor- en ook nadelen.
De zon schijnt uitbundig maar voordat we daarvan gaan genieten moeten wij ons eerst zien te kwijten van een paar taken. De electrameter moet vervangen worden voor een dag- en nachtmeter. Daarvoor moet je eerst bellen. Ga d’r maar aan staan hier in Spanje, maar ik doe een paar pogingen. Dat kost me een hele ochtend. Ik probeer wijs te worden uit de Spaanse instructies. Net als in Nederland: druk 1 voor…, druk 2 voor… t/m 7. Wat een gedoe! Ik heb zo ongeveer het hele personeel van Iberdrola aan de lijn gehad. Ze vragen naar onze postcode, maar die schijnt niet te bestaan in de administratie bij Iberdrola. “No exsiste”. Hoe komen ze daar nou bij ….. hun eigen rekening geeft deze postcode aan! Maar zonder geldige postcode kom je niet verder. Wat nu? Geen idee.
Voorlopig lukt dat dus niet. Voorlopig zullen we dus de duurdere stroom blijven betalen, want de nachtstroom kost de helft van de dagstroom. Ik was juist van plan om op de goedkopere toer te gaan: de broodbakmachine ’s nachts laten draaien, de wasmachine, de boiler ’s nachts laten opwarmen, maar ja, als je geen postcode kunt ophoesten dan moet je maar je portemonnee trekken.
He verdikkeme, mijn computer heeft het begeven. Het was al een oudje, maar hij deed het nog prima en nu opeens, pang, midden in een zin, gaf hij er de brui aan. Waardeloos, want ik had mijn rondschrijfbrief net klaar, toen het gebeurde en die is dus in z’n geheel pleitos. Het idiote toeval is, dat Egberts compu vrijwel gelijktijdig het loodje legde, nou ja, zou onze eensgezindheid zó ver reiken?
We moesten dus twee nieuwe laptops kopen. Als je een hele winter naar Spanje gaat, moet je wel een goed werkende laptop hebben, al was het maar om elke week een rondschrijfbrief naar de thuisblijvers te kunnen versturen. Enfin, dit was een behoorlijke tegenvaller. Even stampvoeten, even luidkeels jammeren en dan gaan we gewoon weer door met ademhalen. Gelukkig hebben we een lieve vriend hier die bereid is om ons te voorzien van de nodige programma’s en instructies.
Vorige week toen we op een middag rond vijf uur even naar het dorp moesten voor een boodschapje, was de grote doorgaande weg afgesloten door een aantal politieagenten omdat het halve dorp op de been was. Een drukte van belang. Uit alle hoeken en gaten kwamen de mensen aanlopen, allemaal richting centrum, opvallend hoe keurig stemmig iedereen gekleed was. Toen wij bij de kerk aankwamen, dromde er een massa mensen uit. Toen werd ons duidelijk dat er een hotemetoot van Fortuna was overleden die zijn laatste gang ging maken.
Op het pleintje voor de kerk stelde de familie zich in een rijtje op en het grote condoleren kon beginnen. Spanjaarden zijn sowieso niet zo gauw uitgepraat, dus dat duurde een stief kwartiertje met zóveel mensen. Ik zag geen kraam met drankjes staan, maar die zal er vast wel geweest zijn.
In onze rubriek SpanjeVerhalen zijn meer verhalen van Barbara (en andere ingezonden verhalen) te lezen. KLIK HIER
Wij gingen dus even ons boodschapje doen en toen we terugkwamen zette de stoet zich net in beweging, richting begraafplaats. De lijkauto voorop met bergen bloemen, daarachter zes sterke mannen met de kist op hun schouder. Een heel indrukwekkend gebeuren! De begraafplaats is 500 meter verderop dus de heren moesten regelmatig afgelost worden, wat heel voorzichtig, één voor één gebeurde. De hele mensenmassa er achteraan om de inmetseling bij te wonen.
Begraven gebeurt hier door middel van inmetselen in een huisje ter grootte van een kist. De kist wordt heel voorzichtig in het huisje geplaatst, er wordt een muurtje voor de kist gemetseld, soms zet de familie een fotootje van de overledene voor het muurtje, of een persoonlijk dingetje, handschoenen, of een hoed bijvoorbeeld, en aan de buitenkant van het huisje zijn vaak vazen vol met (kunst)bloemen aangebracht. Zo ontstaan er vrolijke met bloemen versierde straatjes en pleintjes waar bankjes staan, zodat de bezoekers lekker met elkaar kunnen babbelen.
Natuurlijk is ook hier onderscheid tussen rijk en arm: rijtjeshuisjes voor de gewone man/vrouw en vrijstaande villa´s voor de rijkere garde en praalgraven als monumenten voor de hele grote jongens.
Deze overledene zal vast wel in een chique villa terechtgekomen zijn, want voor een sloeber zal niet het hele dorp ontwricht worden door een halve politiemacht. Hoe mooi of groot het huisje ook moge zijn en hoe heerlijk het zonnetje ook schijnt, het is en blijft een verdrietige gebeurtenis. Wij wensen de nabestaanden veel sterkte.
Groetjes van Barbara
Spanje, een liefde – Verhalen over reizen en overwinteren in Spanje
Spanje, een liefde speelt zich grotendeels af in het provinciestadje Fortuna in Spanje bij Murcia. Dit boek neemt de lezer mee naar het hedendaagse Spanje en geeft een inkijkje in het overwinteren in zonnig Spanje, waarbij korte reisjes door Spanje en Portugal beschreven worden. De typische gewoontes en Spaanse gebruiken, de feesten, de cultuur, kortom het normale Spaanse leven komt uitgebreid aan bod en wordt op luchtige, meeslepende wijze beschreven. Auteur: Barbara van Wijk-Douwes.
Verzending binnen Nederland-België is gratis. Wilt u de verzendkosten besparen laat het dan bij een U bekend adres afleveren. Heeft u geen contactadres, mail dan naar barbaravanwijk@gmail.com.
KLIK HIER OM DIT BOEK AAN TE SCHAFFEN
